Most Kolejowy - Historia
Wiszący Most odkrywa swoje tajemnice. O tych rzeczach do tej pory nie wiedzieliśmy
Tak zwany Wiszący Most Kolejowy nad Osobłogą, to bez wątpienia najciekawsza i chyba ulubiona atrakcja turystyczna Racławic Śląskich. Wydawać by się mogło, że o tym moście wiemy wszystko, ale tak nie jest i czytelnikom strony udowodni to ten, ciekawy artykuł. Czy wiecie, że podawana długość 130 metrów jest błędna? Że został opisany w przedwojennym niemieckim Atlasie prezentującym największe dzieła niemieckich budowniczych? Że zachowały się dokładne plany budowy tego mostu pochodzące z początku XX wieku? Że w kratownicach mostu można narysować trójkąty prostokątne i mimo różnych rozmiarów belek jeden bok tych trójkątów niezależnie od miejsca ułożenia na moście ma zawsze 4,25 metra długości? Jaka liczba wyjdzie, jeśli podzielimy długość mostu przez liczbę trójkątów prostokątnych i co ona oznacza? Czy budując most niemieccy inżynierowie zmienili bieg rzeki Osobłogi? A czy wiedzieliście, że most miał mieć dwa przęsła, czyli dwie tak długie kratownice (dwa wiszące mosty)? Dlaczego drugie przęsło nigdy nie powstało? Polecam arcyciekawy nowy artykuł na temat mostu, wzbogacony zdjęciami i fragmentami planów, w większości nigdzie jeszcze niepublikowanymi!
"Atlas, Magazyn dla Branży Budowniczej", był wydawany w Niemczech od 1851 roku. Konspekt i druk przygotowywało wydawnictwo Wilhelm Ernst & Sohn. Wydawnictwo to istnieje do dziś. Zapyta czytelnik, co ów periodyk ma wspólnego z Racławicami Śląskimi? Otóż bardzo dużo. W wydanym w 1904 roku magazynie, wyróżniono mnóstwo ciekawych, nowych obiektów inżynieryjnych, powstałych na terenie całego państwa niemieckiego. Wśród nich znalazł się most kolejowy w Racławicach Śląskich, na linii kolejowej Głubczyce-Racławice Śląskie.
Atlas drukowany był w ilości około 13 tysięcy sztuk. Prezentował tylko najlepsze i najciekawsze obiekty chwaląc pomysłowość ówczesnych inżynierów. Magazyn wydawany był średnio co kwartał. Nad wydaniem, w którym można znaleźć opis racławickiego obiektu, czuwali Otto Sarrazin oraz Friedrich Schultze. Czasopismo było wydawane pod patronatem Ministerstwa Robót Publicznych. Atlas dzielił się na kategorie. Zawierał opisy między innymi budynków użyteczności publicznej, kościołów oraz obiektów inżynieryjnych (mostów, wiaduktów, a także dworców i tym podobnych).