Opis wydarzenia z 8 listopada 1919 roku dokładnie prezentuje wydawana wówczas gazeta Neustädter Zeitung. Napisano w niej tak:
Jak donoszą dotychczasowe wyniki urzędowych dochodzeń około 15 młodzieńców z Racławic Śląskich spotkało się popołudniu 8 listopada 1919 roku w gospodzie Rzesza Niemiecka i hałasując przeszło przez wieś. Po drodze spotkali oni przedstawiciela urzędowego (Bertolda Rittera) i członka Komisji ds Gospodarki Śląskich Racławic. Ci zostali otoczeni przez grupę młodzieńców i wepchnięci do klatki schodowej (dom Josefa Franzkesa nr 5), która została zaryglowana od środka. Wymienieni powyżej, podobnie jak miejscowy żandarm i inny urzędnik jednostki straży granicznej, który znajdował się w klatce schodowej, doznali ciężkich obrażeń w wyniku kopnięć, podduszeń i policzków.
W końcu napastnikom udało się otworzyć drzwi klatki schodowej. W międzyczasie przejeżdżający obok samochód przykuł uwagę autorów tych zamieszek. Zatrzymali oni owy samochód, odgrażając się przeszukali bagaż i roztrzaskali szybę auta. Posterunkowemu żandarmerii udało się uwolnić zakładników i mogli oni kontynuować jazdę.
W międzyczasie została zaalarmowana miejscowa straż. Pojawiła się ona w sile 7 mężczyzn, na co autorzy zamieszek zareagowali atakiem, krzycząc Do boju. Straż żądała od nadchodzących napastników, by opuścili ulicę.
Żądanie to, mimo wielu ostrzegawczych strzałów w powietrze, nie zostało wysłuchane. Napastnicy (tłum liczył w międzyczasie około 70 osób) przesuwali się naprzód w stronę straży miejscowej. Wobec czego dowódca straży czuł się zmuszony, by dać rozkaz oddania ognia. Na nieszczęście zajście to kosztowało ludzkie życie. Dochodzenie sądowe jest w toku.
Lektura dalszych informacji historycznych mówi nam, że dochodzenie przed sądem w tej sprawie nie przyniosło rezultatów.
Okres I Wojny Światowej jest swego rodzaju białą plamą w dziejach Racławic Śląskich. Na pewno wielu mieszkańców zostało wysłanych na front i wielu z nich nie wróciło do swoich rodzinnych domów. Świadczy o tym m.in. pomnik poświęcony ofiarom wojny, który obecnie przechodzi renowacje.
Koniec wojny przyniósł dla miejscowej wtedy ludności okupację w postaci obecności wojsk włoskich. Było niebezpiecznie i nerwowo. Marsze, wiece, manifesty i gromkie skandowanie haseł narodowościowych za pewne były czymś normalnym.
O sytuacji politycznej mówi zapis: Mężczyźni, którzy wcześniej zawsze licznie pojawiali się na zebraniach związków narodowych, trzymali się teraz od nich z daleka. W wyborach 75 do 80% wyborców głosowało na socjaldemokratów i komunistów.
Jeden z zapisów informuje, że tuż po I wojnie światowej w wyniku szeroko pojętych zamieszek w Racławicach Śląskich łącznie zginęło pięć osób.
Wracając do opisu wydarzenia wymienionego w gazecie prudnickiej dodajmy, że mówi ono o agresji młodych mężczyzn. Pewnie niezadowolonych z wyniku i sytuacji po wojnie. Urażonych sytuacją polityczną, zawiedzionych. Nie bali się oni stawić czoło przeciw miejscowej władzy. Tłum został łatwo podburzony.
W artykule wymieniony jest dom niejakiego Josefa Frankesa numer 5. Dawniej obowiązywała inna numeracja. Dom ten istnieje do dziś. Znajduje się blisko naszego kościoła parafialnego. W domy tym obrońcy zostali zamknięci i pobici.
Listopad 1919 roku to miesiąc po tym, jak pojawiła się okupacja Włoska. Wcześniej mieli się na tych terenach pojawić Francuzi, ale protesty mieszkańców wymusiły pojawienie się żołnierzy włoskich, bardziej przyjaznych stronie niemieckiej. W niedługim czasie miał odbyć się Plebiscyt, który miał decydował o ostatecznym kształcie granic.
Zdjęcie wykonane w Racławicach Śląskich po I wojnie światowej - może przedstawiać jeden z wieców politycznych tamtych czasów
